Maciej Aleksy Dawidowski ps. "Alek" (1920-1943) - podharcmistrz, żołnierz AK. Urodził się w Drohobyczu, jednak już na początku lat 30-tych mieszkał w Warszawie a jako dwunastolatek działał w 23. Warszawskiej Drużynie Harcerzy im. Bolesława Chrobrego (tzw. "Pomarańczarni"). Ukończył Gimnazjum im. Stefana Batorego, jednak rozpoczęcie studiów przerwał wybuch II wojny światowej. Od samego początku działał w Polskiej Ludowej Akcji Niepodległościowej (tzw. PLAN-ie), później został łącznikiem między Związkiem Walki Zbrojnej a Pawiakiem i Aresztem Centralnym przy ul. Daniłowiczowskiej. W 1941 roku wstąpił do Szarych Szeregów, gdzie został dowódcą w hufcu "Mokotów Górny". Był już wówczas słuchaczem podziemnej Państwowej Szkoły Budowy Maszyn (dawniej im. H. Wawelberga i S. Rotwanda). Uczestniczył w działaniach Organizacji Małego Sabotażu "Wawer" (wsławił się m.in. zdjęciem niemieckiej tablicy z pomnika M. Kopernika 11 II 1942 roku i odnalezieniem ukrytego w odwecie przez Niemców pomnika Jana Kilińskiego, po których to akcjach musiał się przez pewien czas ukrywać poza Warszawą). W latach 1942-43 odbył kursy - podharcmistrzowski - Zastępczy Kurs Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty. Ciężko ranny w brzuch podczas akcji pod Arsenałem, w trakcie której uwolniony został Janek Bytnar "Rudy", zmarł po kilku dniach w szpitalu Dzieciątka Jezus przy ul. Nowogrodzkiej. Pośmiertnie został awansowany do stopnia sierżanta podchorążego.

Spoczywa:
Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, kwatera 20A, rząd VI, miejsce 25. W tym grobie spoczywa również Jan Bytnar (1921-1943).

Stan obecny:

Data nadania nazwy: 2007.01.11.