W 1655 stał tu dworek Tytusa Liwiusza Boratiniego, słynnego budowniczego, mincerza i mechanika-wynalazcy. Ok. 1700 stała tu ogromna kamienica złotnika K. Sokołowskiego. Miała 13 izb, 2 kuchnie, 2 piwnice i 2 stajnie. Budynek podarował szpitalowi Kazmimierz Józef Sanguszko, założonemu w 1707 w domu Czyżykowskiego na Nowym Świecie z inicjatywy proboszcza Bartłomieja Tarły. Założony w 1710 służył bractwu św. Rocha, działającemu przy kościele św. Krzyża. Ok. 1749 budynek przerobiono wg proj. Jakuba Fontany, wystawiając nowy budynek frontowy. W 1811-8 działała tu klinika Szkoły Lekarskiej. Remont przeprowadzono w 1842-3, kolejny ok. 1870, wprowadzając spore zmiany wystroju. Szpital działał do 1918, kiedy to jego funkcje przejął dwuwydziałowy szpital miejski, działający do 1939. W czasie wojny budynek spalono, odbudowano go bez kaplicy w 1957-9 wg proj. F. Kamlera. Dziś mieści się tu księgarnia, na dziedzińcu działa ogródek letni. Jedyną pozostałością jest krzyż nad dziedzińcem.