W 1725 stanął tu pałac Bielińskiej, a w latach 1768-85 wg proj. Dominika Merliniego i Jakuba Fontany dla Jabłonowskich. W 1817 przeniesiono tu ratusz miejski i urzędował tu carski policmajster warszawski. W 1863, w czasie powstania styczniowego, ratusz spalono. W czasie odbudowy w 1864-9 pałac rozbudowano i dodano wieżę. Prace prowadził Józef Orłowski wg proj. Rafała Krajewskiego. Wtedy powstała wieża i część ratusza na parceli zajętej wcześniej przez kamienicę Łagiewnickich. Wewnątrz zbudowano wielką salę posiedzeń Rady Miejskiej z galeriami na słupach żeliwnych, oraz mniejszą salę portretową z portretami 25 słynnych Polaków i salę Dekerta z plafonem ‘Triumf Prawdy Plerscha. Na wieży zwykle dyżurował strażak. Odbywały się tu coroczne bale na rzecz paralityków, pań św. Wincentego a Paulo i biedne matki. 11.01.1919 w Sali Aleksandryjskiej Paderewski otrzymał dyplom honorowego obywatelstwa Warszawy, wykonany przez prof. ASP Edwarda Trojanowskiego. Gośćmi byli abp Kakowski, nuncjusz Achille Ratti, prezydent miasta Drzewiecki, marsz. Piłsudski i wielu innych znakomitych gości. W okresie międzywojennym urzędowała tu policja polityczna, tzw. defensywa. 02.02.1927 ogłoszono konkurs na przebudowę ratusza, na którą zgłosił swoje projekty kwiat polskiej architektury. Za najlepszy uznano projekt Oskara Sosnowskiego, z którego zrealizowano tylko… siedmiokondygnacyjny budynek od ul. Daniłowiczowskiej, który wystając ponad ratusz szpecił wyglądem plac… W 1939 to tu urzędował Stefan Starzyński, a z balkonu wygłosił swoje słynne przemówienie do mieszkańców broniącej się Warszawy. Mieściło się tu centrum dowodzenia Obroną Cywilną Warszawy. W 1944 budynek spłonął doszczętnie, ruiny uprzątnięto w 1954 i później postawiono tu pomnik Nike Bohaterów Warszawy. W 1989 ratusz zdecydowano się odbudować a Nike przeniesiono na al. Solidarności. Ratusz powstał w 1996-7 wg proj. Janusza Matyjaszkiewicza, przy współpracy B. Biełyszewa, J. Czyża, K. Grochowskiego, L. Klajnerta, M. Róźańskiego, M. Szwedzińskiego, J-M. Dandoy, Thierry Descheemeacker i Erick Staner. Fasadę odtworzono na podstawie zdjęcia z pocz. XX w. W 1997 budynek oddano do użytku jako biurowiec w formie z 1937. Żeliwne elementy z sali balowej pałacu Jabłońskich. Umieszczono je na dziedzińcu wewnętrznym. Miejsce śmierci K.K. Baczyńskiego. Kamień poświęcony Krzysztofowi Kamilowi Baczyńskiemu ustawiono w 1999 z inicjatywy Wiesława Budzyńskiego. Miejsce to ustalił on z dwoma kolegami poety, Zbigniewem Czajkowskim i Witoldem Sławskim z dokładnością do 2 metrów. W bramie tablice upamiętniające walki z czasów II wojny światowej. Fundament wieży ratuszowej z XIX w.