W 1575 stał tu dwór wojewodziny łęczyckiej Elżbiety Bruzewskiej, powstały na miejscu domu tasznika Warwrzyńca Garwolskiego. W 1641 dwór przejął wojewoda ruski Jakub Sobieski. W 1700 stał tu drewniany dwór trębacza Ferdynanda, a w 1743 stała tu również kamieniczka Teysa. Ok. 1770 na miejscu drewniaka powstała druga kamieniczka, należąca do Nowosielskiego. Od 1819 posesja była własnością Józefa Bloma. W drugiej poł. XIX w. mieściła się tu doskonała restauracja. Obecna kamienica powstała w 1906-7 dla złotnika Juliana Wapińskiego, wg planów Stefana Szyllera. Na fasadzie umieszczone zostały dwie figury: złotnika i Matkę Boską, od której kamienica zwana była również Pod Matką Boską. Dom prezentował styl narodowy, a konstrukcja była ogniotrwała. Figury „Złotnik” i „Matka Boska” wykonał Feliks Giecewicz, a dekoracje wykonano w warsztacie Ferdynanda Rotha. W oficynie działał warsztat jubilerski właściciela. W okresie międzywojennym działały tu sklep z konfekcją męską Filtzer i Kowalski, oddział wytwórni kosmetyków Elisabeth Arden. W 1944 kamienicy nie zniszczono, kamienica została tylko częściowo spalona, ale podczas odbudowy w 1947-8 zniszczono dekoracje zewnętrzne i rzeźby, obniżono dom do 4 pięter, usunięto wystrój wnętrz.