Po 1660 istniała tu kamienica piekarza Matyasza Rudnickiego, ok. 1700 nadbudowana dla mydlarki Rauzowej. W 1743 kamienica miała 3 piętra i nadal należała do Rauzów. W 1754 właścicielem był kupiec Maciej Kurowski, w 1770 Lange, a do końca XVIII w. kupiec Filip A. Campioni. W 1819 kamienice połączono oficyną z domem od Koziej 40. Od 1830 działał tu zakład litograficzny ze składem rycin i magazyn bławatny Fryderyka Zajdla i magazyn strojów damskich A. Seydla. W 1882-4 kamienicę przekształcono na eklektyczną. Na przeł. XIX i XX w. mieścił się tu sklep fotograficzny P. Lebiedzińskiego. Spalona w 1944, odbudowana została dość dowolnie na potrzeby Zakładu Osiedli Robotniczych w 1949-50 wg proj. Tadeusza Bursze z zespołem, mieszając elementy VIII-wieczne z XIX-wiecznymi.