W 1669 stał tu dom dwuizbowy Staniakowicza, zastapiony ok. 1700 kamieniczką kotlarza Głowackiego. W 1743 nadal należała do Głowackich, a w późniejszych latach została nadbudowana o piętro dla kotlarza Stanisława Marszałkiewicza. W 1767-74 została przebudowana lub zastąpiona nową. Na pocz. XX w. właścicielem był Franciszek Kieler, już wtedy kamienica nie miała żadnych zdobień. W okresie międzywojennym działały tu restauracja od 1937 na parterze i skład pianin i fortepianów M. Fibigera na piętrze. Budynek spłonął w 1939 i został zrekonstruowany w 1950-1 wg proj. Teodora Bursche z zespołem na potrzeby Zakładu Osiedli Robotniczych, częściowo zachowując wygląd sprzed wojny.