Mieściła się tu redakcja Kuriera Warszawskiego, gdzie m.in. pracował B. Prus. W 1865 została skonfiskowana przez władze carskie. Działał tu także znakomity introligator Henryk Zawistowski, którego klientami byli m.in. Gierymski, Malczewski, Kossak, Wyczółkowski. Oprócz tego, swój zakład zegarmistrzowski miał tu F.C. Ballif. Na pocz. XIX w. działała tu wytwórnia tytoniu i tabaki, a także wytwórnia wyrobów platerowanych Henniger i S-ka i „rękodzielnia nadwornych klejnotów” Hildebrandta. Istniał tu także sklep z meblami, produkowanymi przez głuchoniemych. Pod koniec XIX w. kamienicę przebudowano wg proj. Aleksandra Siekiery. Na przeł. XIX i XX w. mieściła się tu fabryka wyrobów srebrnych Schraidera i fabryka lamp naftowych Władysława Podgórskiego, zakład fotograficzny J. Kostka i Mulert, filia mleczarni Nadświdrzańskiej i skład futer A. Himmla. Pomnik Bolesława Prusa. Odsłonięty 15.01.1977, a wykonany przez Annę Kamieńską – Łapińską. Przedstawia Prusa jako zwykłego spacerowicza po skwerze, w charakterystycznej dla siebie pozie. Pomnik stoi obok miejsca zamieszkania i pracy Prusa w oficynie pałacu Potockich. Pomnik budził kontrowersje swoją skromnością, ale taki był Prus, nie wywyższający się i skromny, nie cierpiący pomników. Poza tym bał się wysokości. Monument powstał dzięki rzemieślnikom warszawskim, a zbiórkę materiałów przeprowadzono dzięki audycji radiowej Matysiakowie. Odlew wykonała spółdzielnia Brąz Odlewniczy. Z okazji odsłonięcia pomnika Stanisław Sikora wykonał medal okolicznościowy, który otrzymali najbardziej zasłużeni ludzie dla powstania pomnika.