W 1659 pusty plac należał do krawca Sałaty, a ok. 1670 stał tu już jego drewniany, trójizbowy dom. Na miejscu domku stanęła parterowa kamieniczka Gutzwelera. Obecna kamienica zbudowana została w 1780 dla Walentego Heringa, później Marianny Heringowej. Na pocz. XIX w. działał tu sklep z perukami Teodora Śniechowskiego. Na przeł. XIX i XX w. mieścił się tu sklep z ubiorami męskimi M. Bełkiewicza. W 1944 została spalona, zachowując fasadę z wystrojem i elewację od ul. Koziej. Odbudowana w 1949 wg proj. Mieczysława Kuzmy i Zygmunta Stępińskiego, z nową blaszaną wystawką w dachu.