W 1659 istniała tu kamienica krawca Joachima, w 1669 wzmiankowany juz jako zrujnowana kamienica Bromerowska. Nowa kamienice zbudowano ok. 1700 dla Kazimierza Solca, a kolejny właściciel, dr Ludwik Gautier zastąpił ją w 1743 nową, barokową. Mieścił się tu sklep tekstylny Jana Friedrichsa. Aż do ok. połowy XIX w. dom należał do spadkobierców Gautiera. Na przeł. XIX i XX w. mieściła się tu słynna w Warszawie apteka Feliksa Steinerta, ówczesnego właściciela domu. Wstawił on w 1877 nad wejściem dwa posągi dłuta Ludwika Kucharzewskiego. W 1884 kamienicę przebudowano wg proj. Pawła Wójcickiego, rozbudowując ja tak, że wchłonęła ul. Krótką. W okresie międzywojennym działały tu sklep z żyrandolami i towarzystwo ubezpieczeń Port (dawniej Polonia). W 1944 kamienicę spalono i zburzono, po 1945 resztki rozebrano. Odbudowana została dość dowolnie na potrzeby Zakładu Osiedli Robotniczych w 1949-50 wg proj. Tadeusza Bursze z zespołem.