W 1575 stał tu dwór ze stajnią i sadem Nowomiejskich, od 1580 kasztelanowej nakielskiej Zofii Rusockiej. W 1603 kowal Prosianka sprzedał swoją część posesji i stanął tu dwór wojewody sieradzkiego Kaspra Kłodzińskiego. Na innym kawałku posesji pobudował się starosta nurski Andrzej Chądzyński. W 1652 powstawał tu kościół Karmelitanek Bosych, który jednak nigdy nie został ukończony. Po nim powstał tu pałac Michała Kleofasa Ogińskiego, gdzie odbywały się spotkania towarzyskie z muzykowaniem. Między 1663-9 powstał tu również pałac biskupa poznańskiego Stefana Wierzbowskiego. W 1759 pałac sprzedano Ignacemu Ogińskiemu. Pod koniec XVIII w. działały tu salon meblowy Voigta, skład win Piotra Lemoniera i magazyn mód J. Franckego. W 1801-5 mieściło się tu Towarzystwo Muzyczne Harmonia, a od 1804 całkiem niezły Zajazd Gerlacha. Działała tu także drukarnia i księgarnia Józefa Zawadzkiego i „rękodzielnia nadwornych klejnotów” Pawła Sienickiego. Pałac rozebrano w 1876. W 1855-8 Henryk Marconi przy współpracy z Marcelim Berentem rozpoczął budowę hotelu: powstały skrzydła południowe i zachodnie, najpóźniej zabrano się za część, gdzie funkcjonował hotel Gerlacha. Było to przedsięwzięcie Przezdzieckich i Pusłowskich. Działała tu najlepszą w Warszawie restaurację ze składem win „Grun et Comp.”. W latach 1876-8 dostawiono skrzydła północne i wschodnie pod kierownictwem Marcelego Berendta. Dekoracje Sali Biesiadnej i Pompejańskiej wykonali Karol Marconi i Antoni Kolberg. Luksusowy hotel istniał do 1939, gościł monarchów, wyprawiano tu bale dla elity. Miał 240 pokoi, hotel inspirowany był pałacami weneckimi Palazzo Corner della Regina i Palazzo Grimani. Na przeł. XIX i XX w. mieściły się tu restauracja hotelowa połączona z restauracją Europa (w narożniku Bagińskiego\\pl. Piłsudskiego) – jedną z najlepszych w mieście, cukiernia Lourse (najpierw Contiego – jedna z najpopularniejszych w Warszawie, znana z kawy we wszelkich postaciach, ciastek półfrancuskich, lodów itp.), magazyn towarów galanteryjnych N.S. Brunner i Kom., magazyn krawiecki B. Hilary, skład bielizny i gorsetów paryskich A. Riedel, sklep z tytoniem i papierosami Noblesse Kalinowskiego i Przepiórkowskiego oraz skład win T. Zaniewickiego. Od 1939 hotel dalej działał, ale był ‘nur fur Deutsche’. W 1944 spłonął, choć sale Malinowa i Balowa ocalały. W 1949 usunięto luksusy i założono tu Wyższą Szkołę Wojskową. Rozebrano sale reprezentacyjne, zostawiając tylko Salę Pompejańską, jednak pozbawiając je również malowideł. W 1947 szkołę zlikwidowano i postanowiono przywrócić hotel w budynku, jednak bez dawnych luksusów. Dziś nadal mieści się tu hotel, jednak daleko mu do dawnej pozycji. Na rogu nadal mieści się cukiernia, która najpierw należała do Conti’ego, a w latach 1873-1924 mieścił się tu salon firmy Lourse. W 1915 Lourse zmieniła narożnik (wystrojem wnętrz zajęli się Antoni Jawornicki i Marian Kwiatkowski), a jej miejsce zajął salon FIATa, do którego wprowadzano samochody przez jedną z otwieranych witryn. Wejście do hotelu zajęte było przez najbardziej luksusowe sklepy, m.in. jubilerski zakład Wabia-Wapińskiego. Obok Fiata mieściła się księgarnia Trzaska, Evert i Michalski, a od ul. Ossolińskich sklep papierniczy A. Szustra. Zmiany miały być częścią przebudowy wg proj. Juliusza Nagórskiego, ale tylko tyle zdołano wykonać. Na pocz. lat ’20 XX w. zlikwidowano sień wg proj. Antoniego Jawornickiego. W 1927 powstały tu popularne kawiarnia i bar z cenami znacznie niższymi niż restauracja. Obok istniał salon kosmetyczny i fryzjerski Feliksa Święcickiego i księgarnia firmy Trzaska, Evert i Michalski od 1920. W 1939 nie został zniszczony, za to w 1944 wypalony. Odbudowano go w 1949-51 wg proj. Bohdana Pniewskiego na potrzeby Wyższej Szkoły Wojskowej – w miejscu restauracji umieszczono stołówkę oficerską, w miejscu kawiarni Lourse’a biblioteka, kino i czytelnia, a zamiast Sali restauracyjnej pokoje oficerów dyżurnych i radiowęzeł. Od Krakowskiego Przedmieścia umieszczono salę gimnastyczną, a szyby sklepów pozasłaniano ciężkimi kotarami. W 1957-62 przywrócono budynkowi funkcje hotelowe wg proj. Bohdana Pniewskiego i Bohdana Kijowskiego dla Orbisu. Oficjalna inauguracja remontu hotelu odbyła się w trakcie sylwestra 2008-2009 na 300 osób z kręgów prasy, świata artystycznego i dyplomacji. Stary rok pożegnała młodzież polonezem , a Nowy Rok powitano walcem na ponad 100 par. Była też loteria fantowa, której dochód przeznaczono na Fundację św. Jana Jerozolimskiego.