Początkowo były to 2 posesje. Pod nr 3 przed 1743 powstała kamienica Gorczyńskiego, pod koniec XVIII w. wzmiankowana jako własność Ludwicha. Ok. 1796 na tyle posesji zbudowano kilka budynków gospodarczych. W 1808 stały już oficyny boczne, a ok. 1822 dostawiono aneks. W 1815 założono tu zajazd Berdyczkowski, który w 1819 był własnością Andrzeja Faliniego, a w 1832 wykupiła rodzina warszawskich śpiewaków, Reszków. Pod nr 5 w 1743 stały stajnie kpt. Piotra Hiża, architekta wojskowego, który prawdopodobnie zaprojektował najstarsze części budynków. W 1784 właścicielem ziemi był Rafałowicz, a w 1797 stała tu już kamienica Strafera. W 1784 dostawiono kolejną partię budynku, odbudowując przejazd. W 1819 właścicielką była Maria Dadań. W 1822 połączono wszystkie części budynku. Hotel powstał w 1847, łącząc w jedno kamienice 3,5,8 i 12, a także Krakowskie Przedmieście 37 i 39. Był to największy hotel w Warszawie, mający ok. 100 pokoi. Projektantem wszelkich przeróbek hotelowych był prawdopodobnie Józef Bobiński. Mieszkał tu po przybyciu z Petersburga Romuald Traugutt w 1863. Zameldowany był jako kupiec galicyjski, Mikołaj Czarnecki. W 1878-9 Adolf Woliński dostawił dwie trzypiętrowe oficyny na nr 5. W okresie międzywojennym podupadł na korzyść Europejskiego. W 1944 zabudowania hotelowe spłonęły, ale zachowały się w dużej części. W 1948 kamienice odnowiono, wprowadzając pewne zmiany. Most Westchnień. Łącznik zbudowany w 1750, z arkadą przejazdową. Łączył hotelowe kamienice po obu stronach ulicy.