Gabriela Zapolska wł. Maria Gabriela Korwin-Piotrowska (1857-1921)  dramatopisarka, powieściopisarka i publicystka, również aktorką scen poznańskich, lwowskich i krakowskich.  Urodziła się na Wołyniu, we wsi Podhajce, będącej przedmieściami Łucka. Nie odebrała specjalnej nauki, kształciła się w domu i krótko w prywatnym Instytucie Wychowawczo-Naukowym we Lwowie. Dość szybko wyszła za mąż za porucznika gwardii carskiej, jednak małżeństwo nie należało do udanych i w 1882 roku, po zerwaniu z rodziną, zaczęła występy na scenie.Wówczas to przyjęła swój pseudonim i zadebiutowała jako pisarka opowiadaniem "Jeden dzień z życia róży". Po wyjeździe do Paryża w 1889 roku kontynuowała karierę w tamtejszych teatrach. W 1895 roku wróciła do kraju i występowała w Krakowie oraz we Lwowie, gdzie wraz z drugim mężem Stanisławem Janowskim założyła wędrowny zespół teatralny. Reprezentowała kierunek naturalistyczny, pisząc o obyczajach drobnomieszczańskich. Do jej najważniejszych utworów należą zbiory opowiadań: „Akwarele, „Z dziejów boleści, „Menażeria ludzka, powieści: „Kaśka Kariatyda „Zaszumi las, „Sezonowa miłość oraz „Córka Tuśki. Najbardziej znana jest jednak z komedii obyczajowych „Moralność pani Dulskiej, "Panna Maliczewska" czy "Skiz". Wiele jej utworów doczekało się późniejszych ekranizacji filmowych. Zmarła we Lwowie.
 
 Spoczywa:
 Cmentarzu Łyczakowski, Aleja Zasłużonych.
 
 
Do 1960.05.05 była również patronką obecnej ul. Kaśki Kariatydy.

Stan obecny:
 
 Data nadania nazwy: 1926.09.27