Wenanty Burdziński (1864-1928) - zoolog, ornitolog. Z pochodzenia Ukrainiec, około 1892 roku ukończył prawo na Uniwersytecie w Kijowie i piętnaście lat później zorganizował tam Ogród Zoologiczny. W Warszawie, w której pozostał do śmierci, znalazł się prawdopodobnie po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. W 1926 roku został tu doradcą w tzw. Studium Biologicznym a po roku powierzono mu obowiązki pierwszego dyrektora zakładanego właśnie Ogrodu Zoologicznego. Był projektantem planu zagospodarowania tego wielkiego terenu przy ul. Ratuszowej, zaprojektował i kierował pracami budowlanymi licznych wybiegów i pomieszczeń dla zwierząt.
Spoczywa:
Cmentarz Powązkowskim, kwatera 100, rząd VI, miejsce 7.
Upamiętnienia:
Warszawski Ogród Zoologiczny - centralna część - głaz z wykutym napisem.
Stan obecny:
Okręgowa Składnica Intendentury. Zbudowany prze d II wojną olbrzymi kompleks magazynów wojskowych. Do dziś został tylko ten jeden budynek.
Nr 4: L Liceum Ogólnokształcące im. Ruy Barbosa. Powstało jako IV klasowa Szkoła Żeńska Heleny Rzeszotarskiej. W 1908 na Nowostalowej 6, w 1915 właścicielka przeniosła się na Konopacką 4. Szkoła nie była tania (25 rubli za rok, choć można było otrzymać liczne zwolnienia z opłat), ale bodaj najlepsza w okolicy. Sama właścicielka pracowała społecznie, uczyła polskiego, francuskiego, przyrody, matematyki, propedeutyki fizyki i religii. Właścicielka walczyła o fundusze, walczyła przeciw rusyfikacji szkoły, a uczennice przyjeżdżały nawet z Wołomina, Strugi, czy Mińska Maz. W 1949 państwo zaproponowało wykupienie szkoły, ale Rzeszotarska przeznaczyła cały swój majątek na nią. Powstała wtedy Państwowa Żeńska Szkoła Ogólnokształcąca stopnia podstawowego i licealnego nr 17. W 1959 przeniesiono ją tutaj, do nowego budynku. Dziś jest to szkoła integracyjna (przebudowa w latach 1992-95, dzięki inicjatywie ówczesnego dyrektora Andrzeja Dubielaka). Obecnie obowiązki dyrektora pełni Wiesław Włodarski, który w 2007 roku zdobył zaszczytny tytuł Nauczyciela Roku.
Bloki osiedla Praga II. Powstały wg proj. Jerzego Gieysztora i Jerzego Kumelowskiego. Na 50 hektarach chciano postawić praski MDM dla ponad 20.000 osób. Założenie było takie, że osiedle miało być narodowe i socjalistyczne i architekci zinterpretowali je w ten sposób.
Bloki osiedla Praga III. Powstało wg proj. Jerzego Czyża, Jana Furmana, Lecha Robaczyńskiego i Andrzeja Skopińskiego. Są to 12-piętrowe bloki, z których każdy ma swoje imię: Jagienka, Basia, Ania, Krysia, Ewa i pawilon Feliks.
Data nadania nazwy: 1960.03.31.