Tadeusz Borowski (1922-1951) - poeta, pisarz. Pochodził z Żytomierza, w Warszawie znalazł się w 1932 roku. Maturę zdał na tajnych kompletach w 1940 roku w liceum im. Tadeusza Czackiego (wszystko to opisał w opowiadaniu "Matura na Targowej"), później rozpoczął studia filologiczne na tajnych kompletach UW, pracując jednocześnie jako magazynier na Pradze. 24 II 1943 roku został aresztowany i do końca wojny przebywał w obozach koncentracyjnych, co pozostawiło trwały ślad w jego twórczości. Po wyzwoleniu pozostał przez rok w Niemczech, organizując w Berlinie Biuro Poszukiwań Rodzin przy Polskim Czerwonym Krzyżu. Do tego miasta powrócił tez w latach 1949-1951, będąc referentem kulturalnym w Polskim Biurze Informacji Prasowej (podejrzewano, że jest tam jako członek wywiadu wojskowego). Jako pisarz zadebiutował cyklem poetyckim "Gdziekolwiek ziemia" w 1942 roku. Do jego najsłynniejszych opowiadań należą "Kamienny świat", "Pożegnanie z Marią", "Dzień na Harmenzach" i "U nas w Auschwitzu". Zmarł w Warszawie, prawdopodobnie popełnił samobójstwo.
Spoczywa:
Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, kwatera 24 A, rząd TUJE (Aleja Zasłużonych), miejsce 1.
Upamiętnienia:
ul. Kaliska 17 - tablica na domu, w którym mieszkał od 1947 roku do śmierci.

Stan obecny:

Data nadania nazwy: 1971.04.27.