Władysław Skoczylas (1883-1934) - malarz, grafik, rzeźbiarz, twórca polskiej szkoły drzeworytu. Pochodził z Wieliczki. Jako osiemnastolatek uzyskał trzyletnie stypendium artystyczne, dzięki któremu mógł wyjechac do Wiednia i tam studiować w Kunstgewerbeschule. Po powrocie do kraju studiował malarstwo i rzeźbę w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Od 1905 roku mieszkał we Lwowie, gdzie uczył w miejscowych szkołach i był jednym z organizatorów niepodległosciowej organizacji “ZET”. Dośc szybko wyjechał jednak do Zakopanego, gdzie związał się z Towarzystwem “Sztuka Podhalańska”. W 1910 roku wyjechał do Paryża, gdzie kontynuował naukę z zakresu rzeźby a trzy lata potem znalazł się w Lipsku, zgłębiając tajniki drzeworytu. Do kraju powrócił na krótko przed wybuchem I wojny światowej. Mieszkał w Zakopanem, ucząc w miejscowej Szkole Przemysłu Drzewnego. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości przeprowadził się do Warszawy i zamieszkał w kamienicy przy ul. Brzozowej. Został profesorem rysunku na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, objął równiez funkcję dyrektora Miejskiej Szkoły Rysunkowej. Od 1922 roku był kierownikiem Katedry Grafiki w Szkole Sztuk Pięknych. Był jednym z założycieli artystycznych ugrupowań Stowarzyszenie Artystów Polskich “Rytm” (1922) i Stowarzyszenie Artystów Grafików “Ryt” (1925). W swym dorobku artystycznym miał liczne litografie (“Kościół Dominikanów we Lwowie”, “Głowa górala”), suchoryty (“Dworzyszcze”) a przede wszystkim drzeworyty (“Pochód zbójników”, cykle “Teka zbójnicka” i “Teka podhalańska”). Podejmował głownie tematykę góralską (“Głowa starego górala”, “Janosika imię”, “Baca”), religijną (“Święty Sebastian”, “Święty Krzysztof”, “Madonna w lelujach”, “Pieta w winogradzie”) i mitologiczną (“Wenus”, “Danae”, “Leda”, “Porwanie Europy”), był znakomitym ilustratorem dzieł Stefana Żeromskiego i Jana Kasprowicza. Jego uwagę przyciągało również piękno architektury, czego wyraz dał w tece “Stare Miasto. Warszawa” a także w widokach Krakowa, Sandomierza i Pizy. Zmarł w Warszawie na skutek gwałtownie postępującej białaczki.

Spoczywa:

Cmentarz Powązkowski, Aleja Zasłużonych, 9 grób od strony zachodniej (proj. Oskar Hansen, Elżbieta i Emil Cieślarowie), wraz z nim pochowana jest żona a symboliczny napis upamiętnia córkę.

Upamiętnienia:

Wybrzeże Kościuszkowskie 37 - frontowa ściana budynku, w którym miał swoja pracownię - tablica.

Stan obecny:

Bloki osiedla Praga II. Powstały wg proj. Jerzego Gieysztora i Jerzego Kumelowskiego. Na 50 hektarach chciano postawić praski MDM dla ponad 20.000 osób. Założenie było takie, że osiedle miało być narodowe i socjalistyczne i architekci zinterpretowali je w ten sposób.

Nr 4: niegdyś miały tu swoją siedzibę kino Albatros i kino Mewa.

Data nadania nazwy: 1957.05.28