Eugeniusz Zenon Lokajski ps. "Brok" (1908-1944) - lekkoatleta, fotograf, oficer AK. Był rodowitym warszawiakiem, absolwentem ewangelickiego Liceum im. M. Reja. Przez wiele lat mieszkał wraz z rodzicami i bratem Józefem (też sportowcem) przy ul. Ogrodowej. Jako osiemnastolatek został członkiem klubu Sportowego "Warszawianka", w którym trenował m.in. pływanie, bieganie oraz piłkę nożną. Te wszechstronne zainteresowania zaowocowały startami na Mistrzostwach Polski w pięcioboju i dziesięcioboju. Po zdaniu matury rozpoczął studia w WSH, jednak w 1931 roku znalazł się w Szkole Podchorążych Rezerwy w Zambrowie, którą po roku ukończył z celującym wynikiem. Służbę wojskową odbył jako dowódca plutonu w 35 Pułku Piechoty stacjonującym w Brześciu nad Bugiem. Po powrocie do stolicy kontynuował naukę w Centralnym Instytucie Wychowania Fizycznego a po uzyskaniu dyplomu w 1934 roku został nauczycielem wychowania fizycznego w swoim liceum. Jako sportowcowi najbliższy był mu rzut oszczepem - trzykrotnym mistrzem kraju, pięciokrotnym rekordzistą Polski a w 1936 roku zajął trzecie miejsce na liście światowej. Zaliczany do faworytów Igrzysk Olimpijskich w Berlinie w 1936 roku, z powodu kontuzji zajął dopiero siódme miejsce. Był to jego ostatni występ - przewlekła choroba ucha zakończyła się trepanacją czaszki i całkowicie odseparowała go od sportu. W latach 30-tych mieszkał już w kamienicy przy ul. Łuckiej 2. We IX 1939 roku został zmobilizowany i trafił do swojej jednostki w Brześciu nad Bugiem, gdzie dość szybko dostał się do niewoli i z której równie szybko uciekł. W XII 1939 roku udało mu się przedostać się do Warszawy, gdzie założył zakład fotograficzny, uczył też wychowania fizycznego w tajnym CIWF oraz Prywatnej Szkole Powszechnej Męskiej przy ul. Smolnej 30. Po tragicznej śmierci brata w XII 1943 roku został zaprzysiężony żołnierzem AK (Rejon III Rembertów). Podczas Powstania Warszawskiego był oficerem łącznikowym w randze podporucznika, a z racji swego hobby - fotografii - dokumentował również życie codzienne walczącej stolicy. Wykonał kilka tysięcy fotografii, z których zachowało się kilkaset. 30 VIII został dowódcą 2 Plutonu KOSZTY (Kompanii Ochrony Sztabu) AK. Zginął 25 IX, zasypany gruzem z walącej się kamienicy przy ul. Marszałkowskiej 129, w której miał swój zakład i do którego - mimo ostrzeżeń dowództwa - wrócił powrócił po nieosiągalny wówczas papier fotograficzny potrzebny mu do kolejnych zdjęć.
 

Spoczywa:
Cmentarz Powązkowski, kwatera 149, rząd I, miejsce 24.


Upamiętnienia:
ul. Marymoncka 34 - ściana gmachu Akademii Wychowania Fizycznego im. Marszałka Józefa Piłsudskiego - wymieniony na Tablicy Olimpijczyków (odsłonięcie - 11 XI 1992).
Wybrzeże Szczecińskie - brama wejściowa Stadionu Narodowego (dawniej Dziesięciolecia) - wymieniony na tablicy z piaskowca wśród nazwisk olimpijczyków poległych w walce z hitleryzmem (odsłonięcie - 30 XI 1968).

Stan obecny:

Bloki osiedla Natolin. Powstały w latach 80 XX w. wg proj. Jacka Nowickiego na potrzeby ok. 60.000 mieszkańców.

Nr 16: Blok osiedla Natolin. W tym domu mieszkał Filip Bajon (ur. 1947) - reżyser i scenarzysta filmowy, twórca takich obrazów, jak "Magnat", "Aria dla atlety", "Wizja lokalna", "Poszukiwany: Ryszard Kapuściński" czy "Przedwiośnie".
 

Data nadania nazwy: 1980.02.22