Lato pora roku, charakteryzująca się najwyższymi temperaturami powietrza w skali roku. To astronomiczne rozpoczyna się w momencie przesilenia letniego i trwa do równonocy jesiennej tj. od 21 czerwca do 23 września.

Powstała w 1861 pod nazwą Grodzka jako jedna z ulic Nowej Pragi na rozparcelowanych terenach Ksawerego Konopackiego. Wyznaczono tu 12 parceli pod zabudowę ulica biegła wówczas po drugiej stronie ul. 11 Listopada. W 1875 ten odcinek został zlikwidowany pod budowę koszar ale jednocześnie przedłużono ją na drugą stronę 11 Listopada. Szesnaście lat później włączono ją do Warszawy, zmieniając jednocześnie nazwę na dzisiejszą. Początkowe 14 parceli zmniejszono do 11 i zabudowano w większości drewniakami. Do 1925 powstało również kilka budynków murowanych. Mieszkały tu rodziny przede wszystkim chrześcijańskie, jak np. Drzewoscy (nr 10), Kamińscy (nr 5), Skrońscy (nr 2), czy Marcin Grocholak (nr 6), ale także jedna rodzina żydowska Hertyk (nr 8). Byli to głównie rzemieślnicy, drobni kupcy i proletariat, ale także muzyk Bolesta, czy kucharz Andrzejewski. Pod nr 5 działał sklep spożywczy E. Łaniewskiego, wytwórnia S.A. ‘Wata pod nr 4, odlewnia metali Maksiliana Bogusławskiego pod nr 6. Zabudowa przetrwała II wojnę, jednak od lat 70 XX w. sukcesywnie rozebrano przedwojenne budynki. Ulicę odnowiono w 2005.
 

Stan obecny:
Nr 3: Blok mieszkalny. Powstał w 2002. 3-piętrowy.
Nr 5: Blok mieszkalny. Powstał w 2002. 3-piętrowy.
Bruk. Z kamieni polnych, ułożony na przeł. XIX i XX w. z rynsztokiem.
 

Data nadania nazwy: rok 1891, urzędowo rok 1907