Marian Lalewicz (1876-1944) - architekt. Pochodził z miejscowości Wyłkowyszki niedaleko Mariampola (dzisiejsze południowo-zachodnie krańce Litwy), kształcił w Suwałkach a potem na Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Po jej ukończeniu aż do 1918 roku był nauczycielem na wyższych uczelniach tego miasta. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości zamieszkał w Warszawie. Tu początkowo wykładał na Akademii Sztuk Pięknych i Politechnice Warszawskiej, w której to uczelni - już jako profesor - był w latach 1925-27 dziekanem Wydziału Architektury a w latach 1935-38 prorektorem uczelni. Zajmował się również pracami renowatorskimi i adaptacyjnymi prowadzonymi m.in. w pałacu Rady Ministrów, pałacu Prymasowskim oraz pałacu Raczyńskich. Później zaprojektował takie warszawskie gmachy, jak Instytut Geologiczny przy ul. Wiśniowej (1923-30), kamienicę przy ul. Mokotowskiej 51/53 (1923-25), siedzibę Banku Rolnego przy ul. nowogrodzkiej 50 (1926-27), gmach Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych przy ul. Targowej 74 (1928-29), budynek mieszkalny PKO u zbiegu ul. Brzozowej i Bugaj, dom Ericcsona w al. Ujazdowskich 47, zaprojektował również przebicie ul. Bonifraterskiej przez gmach Sądu Apelacyjnego. Przez wiele lat mieszkał w zaprojektowanym przez siebie domu przy ul. Górnośląskiej 41. Był prezesem Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości, zaś w hołdzie zamordowanemu prezydentowi Gabrielowi Narutowiczowi zaprojektował kryptę w podziemiach Archikatedry św. Jana. Podczas wojny obronnej we IX 1939 roku pełnił obowiązki komendanta Pogotowia Technicznego. Do 1943 roku brał aktywny udział w tajnym nauczaniu. Później - wysiedlony z własnego domu - zamieszkał przy ul. Muranowskiej 12. Poświęcił się wówczas prawie całkowicie pracy nad czterojęzykowym słownikiem zwrotów używanych w architekturze (rękopis zaginął prawdopodobnie w pod koniec wojny). Zginął przy ul. Dzikiej 17 podczas jednej publicznej egzekucji przeprowadzonych przez hitlerowców podczas Powstania Warszawskiego.

Symboliczny grób na Cmentarzu Powązkowskim, kw. 244, rz. I, miejsce 29.

Upamiętnienia:
ul. A. Pługa 1 - dom jego projektu - napis na elewacji (umieszczony w 1932 roku).

Stan obecny:
Osiedle domków jednorodzinnych Grabów. 243 szeregowe domki powstały w latach 70 XX w. wg proj. Zbigniewa Panka i Andrzeja Wolskiego (I etap) i Krystyny Szedny (II etap).
 

Data nadania nazwy: 1986.01.30