Krzysztof Warszewicki herbu Kuszaba (1543-1603) - ksiądz jezuita, kanonik krakowski, historyk, pisarz polityczny, dyplomata. Urodził się w rodowych dobrach Warszewice (leżących na drugim brzegu Wisły na wprost Czerska), kształcił w Bolonii a później w Lipsku i Wittenberdze. Należał do stronników Henryka Walezego, jednak po jego ucieczce wstąpił do obozu Stefana Batorego, z ramienia którego uczestniczył w rokowaniach pokojowych w Jamie Zapolskim w 1582 roku podczas wojny polsko-rosyjskiej (sam brał udział rok wcześniej w bitwie pod Pskowem). Później opowiedział się po stronie Habsburgów i przegrawszy pod Byczyną w 1588 roku wyemigrował do Szwecji, skąd powrócił w 1594 roku wraz z orszakiem króla Zygmunta III Wazy, którego był niekwestionowanym mentorem. Cztery lata później wstąpił do zakonu jezuitów. Jako pisarz optował za wojną z Turcją (poemat "Wenecja"), sprzeciwiał się również wolnej elekcji ("O najlepszym stanie wolności"). Był prekursorem bibliografii i encyklopedii polskich, wydając zbiór takich informacji dotyczący 29 pisarz polskich („Reges, sancti, bellatores, scciptores Poloni”). Zmarł w Krakowie.

Stan obecny:

Data nadania nazwy: 1926.12.09