Kowel - miasto na Ukrainie w obwodzie wołyńskim, założone prawdopodobnie w 1 połowie XIV w. Było własnością rodu Sanguszków. prawa miejskie w 1518 roku nadał mu król Zygmunt Stary zaś niedługo potem kupiła je królowa Bona. W 1569 roku włączone do Korony, na mocy III rozbioru Polski w 1795 roku znalazło się w zaborze rosyjskim. W czasach II Rzeczypospolitej było stolicą powiatu, we IX 1939 utracone.

Początkowo, po założeniu Nowej Pragi i wytyczeniu w 1861 ulic nazwana została Wspólna. Bieg ulicy pokrywał się z granicą między Konopacczyzną a Kurakowszczyzną. Nazwę zmieniono w 1891 po przyłączeniu Nowej Pragi do Warszawy. Do 1910 była słabo zabudowana i do 1918 stały tu 2 piętrowe drewniaki, tylko pod 4 (ze sklepem MariiWierzbickiej) i 6 (ze sklepem Eleonory Adamowskiej) stały większe kamienice. Po stronie nieparzystej działał wielki skład drewna Endelman i Papierny. W 1924 wszystkie posesje zostały wykupione przez magistrat, a w latach 30 planowano przedłużenie ulicy tak, aby wchłonąć Stolarską.
 

Stan obecny:

Nr 1: LXXVI Liceum Ogólnokształcące im. Marszałka Józefa Piłsudskiego. Na pocz. XX w. mieściły się tu składy drewna Endelman i Papierny. W 1934 stanął tu nowy budynek szkolny dla szkół podstawowych, gnieżdżących się do tej pory po kamienicach: SP nr 48, 89 i 136. Uroczyste poświęcenie 15.10.1935 uświetniła żona Piłsudskiego, Aleksandra. W czasie okupacji hitlerowcy umieścili tu szwalnię i przetrzymywali radzieckich jeńców. W 1944-6 mieścił się tu szpital wojskowy praskiego obwodu AK. Pod koniec 1946 szkoła wróciła do budynku:SP 89, 127 i 136, Publiczna Szkoła Średnia Budowlana nr 19 i dwa licea ogólnokształcące: zaoczne i dla pracujących. Uczęszczało tu ponad 2000 uczniów. Od 1973 budynek zajęło Liceum Medyczne nr 2 im. Heleny Wolff. W 1991 przerwano nabór do klas medycznym i rozpoczęto klasy ogólne. W 1992 szkoła zaczęła działać jako LO, sześć lat później otrzymała swego patrona a w 2001 została wyremontowana.

Nr 2: Oficyna Adolfa Brodzika. Parterowy dom murowany, wzniesiony w 1911-2 obok drewnianego domu frontowego.

Nr 4: Kamienica Spółdzielczego Stowarzyszenia Mieszkaniowego Ministerstwa Robót Publicznych. Kamienicę zaczęto budować w 1914 dla Ludwika Tarnowskiego, jednak prace przerwał wybuch I wojny. Dokończono ją w 1920-4 dla SSMMRP dla członków owego stowarzyszenia. W podwórzu niewielka, wolno stojąca kapliczka skrzynkowa.

Nr 6: Kamienica Marii Kossakowskiej. Powstała w 1911-2. W dwóch niszach figury świętych patronów Krzysztofa i Antoniego. Kamienica grała dom przy Złotej 6 w drugiej części serialu Dom. W 1976 fasadę ponownie otynkowano. W 1993 rozebrano zabudowania gospodarcze od strony wschodniej.

Nr 8\10: Blok mieszkalny. Powstał w 199?, stylizowany na czynszówkę z pocz. XX w.

Nr 12: Kamienica Wincentego Pytlasińskiego (drugi adres Kowieńska 8). Powstała w 1904-5, w latach 1911-21 stanowiła własność Siedlerów, a do 1955 Rokickich.
 

Data nadania nazwy: