Fortunat Juliusz Kossak (1824-1899) - polski malarz akwarelista. Pochodził z podbocheńskiego Nowego Wiśnicza, studiował prawo na Uniwersytecie Lwowskim, równolegle pobierając lekcje rysunku pod kierunkiem Piotra Michałowskiego. Tematy do swoich rysunków czerpał z licznych wypraw na Wołyń, Podole oraz Ukrainę. Specjalizował się w malarstwie historycznym ze szczególnym uwzględnieniem batalistyki oraz zamiłowaniem do portretowania koni, utrwalania ich ruchu. Był znakomitym detalistą, precyzyjnie oddawał wszystkie kształty. W 1855 roku na pięć lat wyjechał do Paryża, dokładnie zapoznając się z tamtejszymi zbiorami muzealnymi. Po powrocie do kraju zamieszkał w Warszawie, gdzie został kierownikiem działu artystycznego "Tygodnika Ilustrowanego". Przez blisko dziesięć lat był głównie ilustratorem książkowym (dzieła Adama Mickiewicza czy "Pamiętniki" J. Ch. Paska) i prasowym, powstało wówczas również wiele znanych do dziś obrazów ("Lisowczyk na białym koniu", "Wyjazd na polowanie z sokołem" czy "Portret konny Aleksandra Tykla"). Po krótkim pobycie w Monachium, gdzie zaprzyjaźnił się z młodym pokoleniem polskich malarzy zamieszkał w Krakowie, z którym związał się do końca życia. W swym dworku zwanym Kossakówka prowadził salon, będący miejscem spotkań towarzyskich miejscowej elity artystycznej, był również inicjatorem założenia w Krakowie Muzeum Narodowego. Jego dorobek malarski można podzielić na kilka grup: obrazy o treści historycznej ("Sobieski pod Wiedniem", "Czarniecki pod Płockiem", "Elekcja Jana Kazimierza", "Bitwa pod Raszynem"), sceny rodzajowe ("Stadnina na Podolu", "Jarmark koński w Krakowie", "Wyjazd na polowanie z sokołem") oraz portrety ("Książę Józef Poniatowski na koniu", hrabiego Rzewuskiego, przedstawiciele rodów Fredrów czy Tyszkiewiczów). Warszawskie motywy odnaleźć można w "Omnibusie warszawskim" czy "Jarmarku na Pradze". Jego wnuczką była Maria Pawlikowska-Jasnorzewska.

Spoczywa:
Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, kw. XII b.

Stan obecny:

Data nadania nazwy: 1928.05.14