Franciszek Karpiński herbu Korab (1741-1825) - poeta, główny przedstawiciel nurtu sentymentalnego w liryce epoki oświecenia. Pochodził z Hołoskowa niedaleko Kołomyi, kształcił w Stanisławowie a potem we Lwowie, gdzie na miejscowym uniwersytecie uzyskał tytuł bakałarza teologii oraz doktora filozofii i nauk wyzwolonych. Przez wiele lat pracował na dworach magnackich jako nauczyciel, dopiero w 1780 roku znalazł się w Warszawie, przyjmując - po zadedykowaniu mu pierwszego tomu swoich utworów zatytułowanego "Zabawki wierszem i przykłady obyczajne" - posadę sekretarza Adama Kazimierza Czartoryskiego. W stolicy przebywał - z przerwami - do chwili uchwalenia Konstytucji 3-go Maja. Później osiadł w kolonii Kraśnik, by w 1818 roku zamieszkać we własne wsi Chowańszczyzna w ówczesnym powiecie wołkowyskim, gdzie zmarł. Jako poeta tworzył głównie sielanki (słynna "Laura i Filon"), wiersze miłosne ("Do Justyny"), wiersze patriotyczne ("Pieśń dziada sokalskiego", "Żale Sarmaty nad grobem Zygmunta Augusta") i pieśni religijne ("Kiedy ranne wstają zorze").

Grób na przykościelnym cmentarzu byłego kościoła i klasztoru misjonarzy w Łyskowie.

Stan obecny:

Nr 10: Dom piętrowy.

Nr 12: Dom piętrowy. Modernistyczny. Tu mieszkała i miała swoją pracownię Maria Anto (1937-2007) - artystka malarka, autorka wielu portretów rodzinnych, portretów zwierząt i przedmiotów a także cykli fantastycznych.

Nr 14: Dom piętrowy. Bliźniak wspólny z nr 16.

Nr 16: Dom piętrowy. Bliźniak wspólny z nr 14.

Data nadania nazwy: 1926.09.27