Teofil Jaśkiewicz (1883-1952) - literat i publicysta, prezes Stowarzyszenia Myśli Wolnej w Polsce, ukrywający się również pod różnymi pseudonimami, m.in. "Henryk Wroński", "Wiesław Saczyński" czy "Wespezjan Rulikowski". Pochodził z Wielkopolski, ukończył studia handlowe i w 1906 roku zamieszkał w Warszawie, gdzie został urzędnikiem. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości podjął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Od połowy lat `20 związał się ze Stowarzyszeniem Wolnomyślicieli Polskich a w 1927 roku doprowadził do rozłamu w tej organizacji i wyodrębnienia Polskiego Związku Myśli Wolnej, którego objął kierownictwo. Propagował wolność sumienia oraz laicyzację życia społecznego, co wielokrotnie podkreślał w swoich artykułach na łamach "Wolnomyśliciela Polskiego" oraz "Głosu Wolnych". Był reprezentantem pozytywistycznego nurtu liberalno-burżuazyjnego i - co dziwne - nie był ateistą, podkreślał za to zawsze swój agnostycyzm. Oprócz wielu artykułów opublikował również liczne broszury (po polsku i francusku), podejmujące dość kontrowersyjne tematy, np. "Co wolna myśl >burzy<, a co w zamian daje?", "Zadania inteligencji w ruchu wolnomyślicielskim", "Czy kler jest nam potrzebny?", "O kremacji czyli pogrzebowym spopielaniu zwłok". Postulował za utworzeniem w stolicy cmentarza świeckiego dla osób bezwyznaniowych. Takie stanowisko zdecydowanie nie podobało się władzom kościelnym, które wraz ze środowiskami katolickimi w 1936 roku doprowadziły do likwidacji organizacji. Okres okupacji hitlerowskiej spędził w stolicy. W 1948 roku doprowadził do reaktywacji związku, tym razem pod nazwą Stowarzyszenie Myśli Wolnej w Polsce, zostając jej prezesem. Niestety, ciężka choroba zmusiła go już rok później do zdania obowiązków. W swym dorobku literackim miał także tomy wierszy ("Pobudki", "Rozbrzaski", "Z chwil, które zbiegły", "Z głową wspartą na ręku"), trzy dramaty a także poemat fantastyczny "Mistrz Twardowski". Zmarł w Warszawie.

Spoczywa:
Cmentarz Wojskowy na Powązkach, kwatera H, rząd 1, miejsce 5.

Upamiętnienia:
ul. Z. Krasińskiego 18 (od strony ulicy jego imienia) - dom, w którym mieszkał - tablica (wmurowana w latach `60 XX wieku).

Stan obecny:

Data nadania nazwy: 1960.05.05. Wcześniej ulica ta nazywała się Kościerzyńska.