Jan Wasilkowski (1898-1977) - prawnik, teoretyk prawa cywilnego, tłumacz, polityk. Pochodził ze Sławkowa niedaleko Będzina, ukończył Szkołę Handlową w Kielcach, później kształcił się w Wiedniu, Nancy i Krakowie. Podczas wojny polsko-bolszewickiej - w stopniu podporucznika artylerii - ochotniczo walczył w szeregach Wojska Polskiego. Od 1924 roku był wykładowcą Uniwersytetu Warszawskiego, w 1937 roku mianowany profesorem prawa. Specjalizował się w spadkach (opublikował m.in. "Zwyczaje spadkowe włościan w Polsce") oraz zobowiązaniach i umowach (przetłumaczył projekt francusko-włoskiego "Kodeksu zobowiązań"). W okresie międzywojennym mieszkał w kamienicy przy ul. Wilczej 24. Okres okupacji hitlerowskiej spędził w Oflagu VI. Po wyzwoleniu powrócił do pracy na uczelni, pełniąc obowiązki kierownika Katedry Prawa Cywilnego i Prawa Cywilnego Porównawczego, dziekana Wydziału Prawa i Administracji (1947-49) i rektora Uniwersytetu (1949-52). Był jednym z autorów "Kodeksu cywilnego" PRL, przewodniczącym Komisji kodyfikacyjnej. Od 1952 roku należał do PAN, kierując jej Zakładem nauk Prawnych. Jako członek PZPR pełnił funkcję I prezesa Sądu Najwyższego (1956-67), był również posłem na Sejm III, IV i V kadencji (1961-72). Jego najważniejsze opracowania to m.in. "Prawo własności w PRL", "Zarys prawa rzeczowego" i "Encyklopedia Podręczna Prawa Prywatnego". Zmarł w Warszawie.

Spoczywa:
Cmentarz Powązkowski, kwatera 44, rząd II, miejsce 4.

Stan obecny:
 Nr 4,6,7,8,9,10,11,12,14: Bloki osiedla Ursynów Południowy. Bloki zaczęły powstawać od 1975 wg proj. Andrzeja Fabierkiewicza. Brakowało szkół i przychodni, aptek, ale stawiano Ursynów za wzorcowy projekt. Ekipy nie wyrabiały, więc ściągano kolejne z Pruszkowa, Legionowa, Siedlec, Gorzowa i Stargardu Szczecińskiego, co potęgowało chaos i bałagan i niektóre gotowe domy czekały miesiącami na podłączenie. Budowa ciągnęła się latami. 

Data nadania nazwy: 1979.01.31