Emilia Gierczak (1925-1945) - porucznik WP. Pochodziła ze wsi Maszewo niedaleko Lubomla. Po zajęciu Wołynia przez Armię Czerwoną została deportowana wraz z rodziną do kołchozu w Pindze pod Archangielskiem, gdzie niedługo potem została kierownikiem miejscowej piekarni. We IX 1943 roku została przydzielona do Samodzielnego Batalionu Kobiecego im. Emilii Plater i skierowana do szkoły oficerskiej w Riazaniu, po ukończeniu której otrzymała stopień chorążego a pół roku później awansowana została do szarży podporucznika. Została wówczas dowódcą plutonu fizylierów w 10. Pułku Piechoty 4. Dywizji im. J. Kilińskiego. Z Sielc nad Oką dotarła do Warszawy, skąd wyruszyła na Zachód. Brała udział w walkach o Wał Pomorski, poległa podczas walk o Kołobrzeg, dowodząc grupą szturmową. Początkowo pochowano ją w pobliżu latarni morskiej, dopiero po kilku miesiącach przeniesiono na Cmentarz Bohaterów Walk o Kołobrzeg. Pośmiertnie awansowano ją do rangi porucznika.

Stan obecny:

Data nadania nazwy: 1971.10.29