Dawidy - wzmiankowana już w XVI w. wieś szlachecka, leżąca w zagłębieniu mokradeł na lewo od drogi prowadzącej z Warszawy do powstałego wówczas Raszyna. Należała wówczas do dziekana kapituły warszawskiej Jana Raciborskiego. On to w 1630 roku oddał ją kolegiacie św. Jana, która powierzyła zarządzanie nią jednemu ze swoich kanoników nazwiskiem Czyżewski, który powiększył ją do 156 ha. Od 1678 roku była własnością kościoła św. Krzyża i ojców misjonarzy, którzy utracili ją w czasach rozbiorów. W XIX w. była wsią poduchowną należąca do powiatu warszawskiego, gminy Falenty, parafii Raszyn. Mieszkało w niej ok. 150 osób. Po upadku powstania styczniowego został uwłaszczona przez władze carskie i połączona z innymi w folwark liczący ponad 500 ha. Na początku XX w. liczba mieszkańców potroiła się, powstały tu m.in. dwa wiatraki, kuźnia, sklep a także szkoła. W 1921 roku duży folwark rozdzielił się na osiedla, z których na tych terenach powstały trzy: wieś i folwark Dawidy, Dawidy Poduchowne oraz Dawidy Bankowe. W 1951 roku do Warszawy włączone zostały te dwie pierwsze.

Stan obecny:
Data nadania nazwy: