Czesław Przybylski (1880-1936) - architekt, główny reprezentant eklektyzmu i modernizmu. Był rodowitym warszawiakiem, tu ukończył szkołę średnią i Politechnikę, kontynuując naukę we Francji, Austrii oraz Niemczech. W 1908 roku powrócił do stolicy, gdzie zatrudnił się jako konserwator zabytków. Okres I wojny światowej spędził na Ukrainie a później w Rosji. W 1919 roku ponownie znalazł się w Warszawie, gdzie na swojej uczelni - już z tytułem profesora - rozpoczął pracę pedagogiczną na Wydziale Architektury (w latach 1927-29 był jego dziekanem). W swojej twórczości nawiązywał do spuścizny historycznej maksymalnie łącząc ją z zasadami funkcjonalności budynku i nowoczesności konstrukcji. W pierwszym okresie swojej działalności zajmował się oprócz projektowania (ogródek i teatrzyk w Bagateli, gmachy Centralnego Towarzystwa Rolniczego przy ul. Kopernika 30 oraz Teatrów: Polskiego przy ul. Karasia i Nowoczesnego na rogu Sienkiewicza i Jasnej) także pracami restauracyjnymi (Kamienica Baryczkowska na Rynku Starego Miasta), planistycznymi (Dolina Szwajcarska przy ul. Chopina, bruk na Rynku Starego Miasta i nowy cokół staromiejskiej Syreny) i przebudowami (kamienica Wilhelma Emmela przy ul. Mazowieckiej 11). W dwudziestoleciu międzywojennym zajął się wyłącznie projektowaniem a powierzano mu realizację ważnych dla miasta budowli - m.in. siedzib urzędów państwowych (Państwowego Zakładu Higieny przy ul. Chocimskiej 24, gmach Komendy Miasta przy ul. Tokarzewskiego-Karaszewicza 4), szkół (budynek Szkoły Przemysłu Graficznego przy ul. Konwiktorskiej 2, Wydziałów Elektroniki oraz Technologii Chemicznej PW przy al. Niepodległości 222 i 222a) i obiektów przemysłowych (Fabryka Kakao, czekolady i Cukierków Jana Fruzińskiego przy ul. Chocimskiej 5). Swoich najsłynniejszych realizacji dokonał pod koniec życia - były to projekty Dworca Głównego i tzw. "Domu bez kantów" u zbiegu Krakowskiego Przedmieścia z ul. Królewską. Odrębnym działem w jego pracy były domy mieszkalne - przede wszystkim swój przy ul. Górnośląskiej 43 a także dom Mieczysława Lubelskiego przy ul. Jakubowskiej 16 oraz domy dla podoficerów przy ul. Ratuszowej. Niechętnie uczestniczył w przebudowach (adaptacja gmachu Dawnych Koszar Litewskiego Pułku Piechoty przy ul. Nowowiejskiej 29 na potrzeby Ministerstwa Spraw Wojskowych) i konkursach (na rozbudowę gmachu Sejmu czy Centralnego Archiwum Państwowego, projekt Świątyni Świętej Opatrzności Bożej). Wiele jego dokonań nie dotrwało do dnia dzisiejszego, m.in. budynek Kina "Rialto" przy ul. Jasnej 3 czy pasaż handlowy Galeria Luxenburga przy ul. Senatorskiej 29. Współpracował z wieloma wybitnymi inżynierami, m.in. Andrzejem Pszenickim oraz Stefanem Bryłą. Zmarł w wyniku zawału serca podczas prowadzonych na Politechnice wykładów.
Spoczywa:
Cmentarz Powązkowski, kwatera 196, rząd VI, miejsce 4 (grobowiec projektu Alfreda Przybylskiego - jego syna).
Upamiętnienia:
ul. Karasia 2 - gmach Teatru Polskiego - brązowa tablica pamiątkowa na frontowej ścianie (odsłonięcie 29 I 1938).

Stan obecny:

Data nadania nazwy: 1979.01.31