bł. Ładysław z Gielniowa (1440-1505) - bernardyn, poeta-pieśniarz. Pochodził z niezamożnej rodziny mieszczańskiej a jego prawdziwe imiona brzmiały Marcin Jan. Ukończywszy parafialną szkołę przybył do Krakowa, gdzie zamierzał się kształcić na miejscowej Akademii, jednak wstąpił do miejscowego zakonu obserwantów (Bernardynów), przyjmując - wzorem królów i książąt polskich - imię Władysław. Jako jeden z pierwszych wprowadził język polski do nabożeństw kościelnych, w latach 1487-90 i 1496-99 pełnił funkcję prowincjała zakonu, czuwając nad 22 domami zakonnymi. Wizytacje podległych mu domów odbywał zawsze pieszo a chodził boso, dodatkowo odznaczał się duchem pokuty, często poszcząc i nosząc włosiennicę. Odznaczał się niezwykłym darem kaznodziejskim. Był ponadto autorem religijnych pieśni, zarówno z tekstami łacińskimi, jak i polskimi. Do najważniejszych zaliczyć należy niewątpliwie "Jezusa Judasz przedał za pieniądze nędzne", kolędę "Augustus kiedy krolował", pieśń-modlitwę do Jezusa o siedem darów Ducha Świętego "Jezu, Zbawicielu ludzski" a także poradnik dla kapłanów zatytułowany "Taxate penitencie metrice". Pod koniec życia został gwardianem zakonu w Warszawie a od 1504 roku był przełożonym w klasztorze św. Anny. Podczas kazania Wielkopiątkowego wpadł w ekstazę, po której zasłabł. Prawdopodobnie dostał wylewu, zmarł po miesiącu. Spoczął pod posadzką kościoła św. Anny, niedaleko ołtarza głównego. Papież Benedykt XIV w 1750 roku wydał dekret beatyfikacyjny, dziewięć lat później papież Klemens XIII ogłosił go patronem Królestwa Polskiego i Litwy a w 1962 roku papież Jan XXIII obwołał go głównym patronem Warszawy. Od 1974 roku (reforma kalendarza kościelnego) jest drugorzędnym patronem metropolii, wspominanym 25 IX.

Stan obecny:

Nr 9\11: Przedszkole nr 111. Niegdyś działało jako przedszkole wojskowe, od IX 2002 dostępne dla wszystkich maluchów.

Na rogu z Łęczycką: Klubokawiarnia Kolonia.

Data nadania nazwy: prawdopodobnie 1928.05.14