Grażyna Bacewicz (1909-1969) - światowej sławy skrzypaczka i kompozytorka. Pochodziła z Łodzi, jej bardzo muzykalna rodzina miała polsko-litewskie korzenie. Debiutowała jako siedmiolatka, pobierała nauki w szkole muzycznej, w Warszawie zamieszkała w połowie lat 20-tych. Ukończyła tu dwa wydziały Konserwatorium Muzycznego - skrzypiec i kompozycji (równolegle studiując filozofię na Uniwersytecie Warszawskim), po czym - dzięki stypendium Ignacego Jana Paderewskiego - wyjechała do Francji, gdzie pobierała dalsze nauki. Jako solistka zdobyła pierwsze wyróżnienie na I Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Henryka Wieniawskiego w Warszawie, gdzie dostrzegł ją Grzegorz Fitelberg i zaangażował do organizowanej właśnie Orkiestry Polskiego Radia. Okres okupacji hitlerowskiej spędziła w stolicy, opuszczając ją tylko na czas popowstaniowego wygnania. Po wojnie została wykładowcą w Państwowym konserwatorium Muzycznym w Łodzi a później w takiej samej placówce w Warszawie. W 1949 roku została odznaczona Nagrodą Muzyczną m.st. Warszawy. Komponowała muzykę symfoniczną (koncerty skrzypcowe, koncert wiolonczelowe) i kameralną (kwartety smyczkowe), utwory wokalne i dzieła sceniczne, wśród których znalazły się m.in. opera komiczna "Przygoda króla Artura", trzy balety ("Z chłopa król", "Esik w Ostendzie", "Pożądanie"), cztery symfonie, liczne utwory skrzypcowe i fortepianowe. Zmarła w stolicy podczas szalejącej epidemii grypy.
Spoczywa:
Cmentarz Wojskowy na Powązkach, kwatera 32 A, rząd III, miejsce 8
Upamiętnienia:
ul. Koszykowa 35 - tablica z granitu na frontowej ścianie budynku w którym mieszkała i tworzyła w latach 1936-1962. Nad tekstem znajduje się wizerunek kompozytorki (odsłonięcie - 9 III 1983).

Stan obecny:

Nr 1,2,4,5,6,7,8: Bloki osiedla Ursynów Północny. Zaczęły powstawać od 1975 wg proj. Marka Budzyńskiego. Pomysł na zabudowanie terenu powstał już w latach 60 XX w. Rozpisano konkurs i nagrodzono dwie prace: warszawską Stefana Putowskiego i krakowską Witolda Cenckiewicza. Obie poddano analizie i wyznaczono dyrektywy dla całego założenia urbanistycznego. Konkurs na projekt zabudowy Ursynowa Północnego wygrał Ludwik Borawski, ale zmarł on szybko i realizację otrzymał Budzyński. W 1976 wprowadzali się tu pierwsi mieszkańcy. Brakowało szkół i przychodni, aptek, ale stawiano Ursynów za wzorcowy projekt. Ekipy nie wyrabiały, więc ściągano kolejne z Pruszkowa, Legionowa, Siedlec, Gorzowa i Stargardu Szczecińskiego, co potęgowało chaos i bałagan i niektóre gotowe domy czekały miesiącami na podłączenie. Budowa ciągnęła się latami.
 

Data nadania nazwy: 1975.11.24.