Wólka Węglowa (Węglana Wólka) - wieś królewska założona ok. 1765 roku. Wchodziła w skład starostwa warszawskiego i początkowo liczyła zaledwie 6 poddanych. Dość szybko nastąpił jej rozwój i już ćwierć wieku później liczyła 18 gospodarstw. Po rozbiorach została włączona do dóbr Młociny, po uwłaszczeniu mającym miejsce w 1864 roku jej teren powiększono do ok. 180 ha (w tym blisko 100 ha za serwituty). Na początku XX w. w 48 domach żyło tu 280 stałych mieszkańców. Podczas kampanii wrześniowej 1939 roku tu i na pobliskiej Placówce toczyły się jedne z najbardziej krwawych walk Wojska Polskiego z najeźdźcą a niedługo potem jej mieszkańcy stworzyli dobrze zorganizowaną komórkę ruchu oporu. W 1949 roku liczyła 241 ha gruntu, na których w 125 domach żyło blisko 600 mieszkańców. W 1951 roku wraz z okolicznymi terenami została włączona w granice administracyjne Warszawy. W 1973 roku otwarto tu Cmentarza Komunalny (zwany Północnym), jeden z największych w Europie.

Teren położony w obrębie: ul. Loteryjki, ul. Rękopis, wzdłuż granicy Gminy Izabelin (fragmentarycznie wzdłuż ul. Wyjściowej), ul.  Estrady, ul. Dziekanowska, ul. Wóycickiego.