Opacz Wielka – dawna wieś szlachecka o powierzchni ok. 100 ha, w XVI w. należąca wraz z przyległymi Falentami i Raszynem do rodziny Opackich. W II połowie XVIII w. właścicielem całych okolicznych gruntów (z Okęciem, Załuskami i Rakowem) był ostatni adiutant króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, generał lejtnant wojska Obojga Narodów Arnold Anastazy Byszewski z Drozdowa herbu Jastrzębiec. Liczyła wówczas 24 gospodarstwa. W połowie XIX w. należała do gminy Pruszków (parafii Raszyn) i dzieliła się na dwie części - Dużą z ponad 200 mieszkańcami i Małą z liczbą ludności niewiele mniejszą niż 100. W 1874 roku dobra składały się już z dwóch folwarków (Opacz Wielka i Kazin) oraz trzech wsi (Opacz Wielka, Opacz Mała oraz Salomea) i liczyły łącznie 858 mórg (ok. 440 ha). W 1883 roku nastąpił podział tych terenów na dwa folwarki o identycznej nazwie (242 morgi, ok. 125 ha), wieś Opacz Wielka (207 mórg, ok. 108 ha), wieś Opacz Mała (127 mórg, ok. 66 ha) i wieś Salomea (259 mórg, ok. 135 ha). Główną drogą tych terenów była dzisiejsza ul. Jutrzenki, wzdłuż której stało wówczas 28 budynków mieszkalnych. W 1927 roku tereny te zaczęły zyskiwać na atrakcyjności a przyczyniło się do tego poprowadzenie przez nie torów kolejki EKD. Zaczęła się wówczas rozwijać druga droga, oddalona wprawdzie od torów ale prowadząca do szosy na Kraków dzisiejsza ul. Szyszkowa, wzdłuż której jeszcze przed wojną istniało 40 gospodarstw. W 1945 roku tereny te weszły w skład gminy Okęcie, z którą sześć lat później znalazły się w granicach administracyjnych Warszawy.

Teren położony w obrębie: przecznica na południe od stacji kolejowej Warszawa Salomea (równolegle do ul. Serwituty), ul. Działkowa, ul. Foliałowa, wzdłuż zachodnich brzegów Glinianek Załuski, ul. Rebusowa, ul. Szyszkowa, ul. Jutrzenki, równolegle na południe do pierwszej przecznicy za ul. Municypalną, ul. Badylarska.