Las Kabacki (Teren Wydzielony Rezerwat „Las Kabacki”) – duży las na terenie wsi wzmiankowanej już w 1386 roku, a położonej przy skarpie Ursynowskiej, która z nadania księcia Janusza I otrzymała prawo chełmińskie. Do XVI w. własność rodziny Ciołków, później zaś Piekarskich. Zniszczona w 1656 roku, przeszła w ręce Mikołaja Dunina Szprota a potem Elżbiety z Lubomirskich Sieniawskiej, która w 1721 roku rozpoczęła jej rozbudowę i nakazała ochronę Lasu Kabackiego. Uwłaszczona w 1864 roku została włączona do gminy Wilanów, stała się w dwudziestoleciu międzywojennym popularnym letniskiem. W 1951 roku, wraz z Ursynowem została włączona w granice Warszawy.

Teren położony w obrębie: ul. Prawdziwka z przesieką do al. Załogi Samolotu „Kościuszko”, ul. Jagielska, granica zabudowań osiedla Pyry (fragmentarycznie wzdłuż ul. Garłaczy), ul. Kormoranów, ul. Czyżyka, ul. Żołny, bocznica kolejowa prowadząca do Stacji techniczno-postojowej Metra (fragmentarycznie wzdłuż ul. Kretonowej) i południowa granica samej Stacji z przedłużeniem w linii prostej do Skarpy Warszawskiej, ul. Gąsek, ul. Rydzowa wraz z przesieką, przesieki będące zachodnią granicą terenu Skarpy Powsińskiej.